Herkese merhaba ;
Sanırım sizleri çok ihmal ettim. Malum oğlumun sünneti ve günlük koşuşturmaca.
Çok şükür ayakta, sağlıklı ve sevdiklerimle beraberim. Sizlere bir de güzel haberim var: Yeniden bir anne adayıyım :)
.jpg)
İlk öğrendiğimde küçük bir sarsıntı yaşasam da rabbim bana yeniden anne olma fırsatını verdi. Neden böyle yazdım? Ben asla ikinci çocuğu düşünmeyen bir anneydim. Hep şu mantığı güdüyordum: Rabbim evladıma ömür versin, daha bir tanesine gelecek hazırlayamazken ikinci olamaz, artık kafam kaldırmaz, nasıl bakarız? asla. asla. asla. Ayrıca özgürlüğüme düşkünüm, yapamam, eve kapanamam derdim. Ama şimdi öyle demiyorum. Liseden bir arkadaşım tebrik için aradığında ona "çok ağlıyorum, hazır değilim, yapamam bilmiyorum ne yapacağım Ö......M'' dediğimde, "Lütfen şükret. Bak ben bir düşük ve bir dış gebelik yaşadım. Çocuğum olmuyor. Biz çok istiyoruz. Sen şanslısın, bak kardeşi olacak boncuğun." dedi. İşte o zaman karnımdaki masum meleğe haksızlık yaptığımı düşündüm.
Kürtaj da olabilirdim bunun kararını eşimle beraber verebilirdik. Eşim karşı ama benim mutluluğum önemli onun için. Tabiki zor bi karar. Şu an 8.haftanın içindeyim. Olumsuzluklar olsa da şunu öğrendim ki hayatın tadını çıkarın. Çok arayanım oldu. Tebrik mesajları, çığlık atanlar...
İkinci bebeği beklemenin pek çok güzel yönü var. En başta oğlumun bir kardeşi olacak. Bu hayatta artık yalnız değil. Kardeşiyle oyun oynayacağı günleri iple çekiyor. Benim erkek kardeşim var ama yeri geldiğinde abi, yeri geldiğinde kardeşim oluyor. Her gün arar ve hatırımızı sorar, bu bile yetiyor insana.Ya oğlumu kim arayıp soracak bize bir şey olduğunda... Bunlar gibi birçok sebebi düşününce ikinci bebek mantıklı geldi. Tabii planlı değildi. Bu hamileliğim biraz farklı geçiyor halsizlik ve bulantım oluyor bu durumlar da gelip geçici alışacağım.
Her gören bir kızım olacağını söylüyor. Tabii ki kısmet. Ben eli ayağı düzgün olsun, farketmez düşünüyorum.
Yavaş yavaş bu meleğe alışıyorum ufak tefek isimler bile düşündüm. Cinsiyeti belli değil ama ilk hediyeleri geldi Ebru teyzesinden. Bir garip oldum onları görünce, duygulandım. İçimde benimle can bulan bir prens yada prenses var :) ki herkes prenses istiyor. Düşünüyorum da çok cimcime oğlum bile... Maşallah, Allah nazarlardan saklasın evlatlarımızı. Ama kız olursa şanslı olacak ....
Ne olursa olsun oğlumu nasıl sevgiyle büyüttüysem bu meleği de bağrıma basacağım.
Yeniden anne olmak alışması güç ama zevkli....
Anne olmak meşakatli olsa da keyif verici.
Anne olmak merhamet duygunun artması.
Anne olmak karşılıksız sevmek.
Anne olmak zor iş.
Anne olmak bir kadına verilen en yüce duygu...
Herşeye ve herkese rağmen mutluyum. Benimle bu mutluluğumu paylaşan tüm sevdiklerime teşekkürü bir borç bilirim.
Nacizane tavsiyem hayat hep tozpembe olamaz. Mutlaka arada çatlaklar olur, boşverin. Siz şanslı olanlardansınız eğer anneyseniz. Bırakın dış etkenleri, tadına varın. Ben oğlumda yaşayamadım hamileliğimi ama şimdi her şeyin farkında olarak şükrediyorum.
Size MEVLANA'nın bir sözünü hatırlatmak isterim.
Sevgiyle Kalın
Deli Dolu Anne
0 yorum:
Yorum Gönder