Bir Takıma Gönül Vermek...

Merhaba ;

Blogumla alakalı bir konu değil ama futbol başka bir tutku bizim ailede. Elbette eşiniz,çocuğunuz ve ailenizin önüne geçmiyor ama ayrı yerde tutuyorsunuz futbolu. Onlarla ağlıyorsunuz bazen, hırçın bir deniz gibi, limanda terk edilmiş bir kayık gibi hissediyorsunuz kendinizi takımınız yenildiğinde... Ama, varılan sonuç hep aynı: Biz seni ölümüne sevdik diyoruz hepimiz.

Evet sevgili okurlarım ben koyu bir Fenerbahçe, eşim ve oğlum da koyu bir Beşiktaş taraftarı. Bizim evde takım sevdası yüzünden çok çekişmeler, bir o kadar da heyecanlar oluyor. Fenerbahçe- Beşiktaş maçlarını izlemek çok tempolu. Bir de üstüne eşimin takımı yenildi mi işte o zaman kıyamet kopuyor... Eeee centilmen olmak gerek değil mi? Ama bazen bu pek mümkün olmuyor. Hakem sayesinde diyerek başlayan sözler...

Az çok bizim ne kadar fanatik olduğumuzu anlamışsınızdır . Bu sebepten eşimin ve arkadaşının yapmış olduğu bu videoyu sizinle paylaşmak istedim.Hangi takımı tuttuğunuz değil önemli olan. Burada bir emek var ve bir de takıma duyulan aşk...

Sadece erkekler değil fanatik. Birçok bayan da var takımını asla yalnız bırakmayan. İşte belli ölçülerde bunu yapabilenlerden biride benim. Evde birçoğunuz belki futbol konuşmaktan hoşlanmaz ama gönül verdiyseniz işte durum farklı oluyor. Tüm ailecek küçükten büyüğe aynı  noktada birleşmek çok keyifli. Oğlum da fanatik. 8 yaşında... O da kendi çapında yorumlar yapıyor takımını savunuyor. Bu beni rahatsız etmiyor tam tersine keyif veriyor...

İşte oğlum ve bir basket maçından görüntüsü... Kendinden geçmiş ve çok mutlu :)

Futbolu bir spor dalı olarak bildiğimiz taktirde sorun yok...

Sevgiyle Kalın

Deli Dolu Anne